Een fysische geografische, archeologische en energetische wandeling ‘op ’t randje’ van horsten en slenken bij Uden
Als je in het buitenland in de bergen rijdt, is het voorkomen van een geologische breukzone natuurlijk heel gewoon. Echter ook in onze ondergrond zijn er breuken. In breukzones verschuiven de aardlagen ten opzicht van elkaar. In het geval van het gebied bij de Peelrandbreuk gebeurt dit verticaal. Er zijn horsten en slenken. Een horst is het hoge deel, waarlangs de gesteentelagen van de slenk af zijn gegleden (dit gebeurt nog steeds met zo’n 3 mm per jaar). De slenk net ten westen van de peelhorst is in de loop der tijden zo’n 200 meter gezakt. Omdat hier echter de Oer-Maas stroomde en sediment afzette en er in later tijden ook nog zand opstoof is dit hoogteverschil nauwelijks waarneembaar. Het is echter wel zichtbaar in de bodems en het rode water dat hier kwelt.
De hogere delen van dit gebied in de prehistorie waren al bewoond. Er zijn de nodige grafheuvelcomplexen.
We starten deze dag -na de koffie- per auto met een excursiepunt net ten westen van Uden waar we echt even bij de breuk staan. Vervolgens rijden het gebied ten oosten van Uden in en maken daar een rondwandeling van 7-9 kilometer. We lopen over de wijstgronden, door bossen en velden en langs een paar grote grafheuvels.
We blijven op een aantal punten even bewust stil staan om ons te concentreren en de wandeling ‘ook van binnen’ te maken. Je kunt je voorbereiden door even te reflecteren op een vraag die je deze dag eens nader wil bekijken. Bij de grafheuvels staan we wat langer stil om hier te ervaren wat ze ons te vertellen hebben.
[table id=58 /]
